Plebiscyt na przyjmującego 20-lecia PlusLigi: Michał Kubiak
Michał Kubiak, przyjmujący i kapitan reprezentacji Polski. Na boisku charyzmatyczny i niezwykle waleczny – bez niego nikt nie wyobraża sobie gry biało-czerwonych.
Sługo nie mógł znaleźć swojego siatkarskiego miejsca. Zanim trafił do siatkówki halowej, uprawiał jej wersję plażową. W duecie ze Zbigniewem Bartmanem w 2004 roku zdobył złoty medal na mistrzostwach Europy w siatkówce plażowej do lat 18 oraz srebrny na mistrzostwach świata do lat 18.
Początki jego seniorskiej kariery w siatkówce halowej to roczne kontrakty z zespołami niżej notowanymi, gdzie szlifował umiejętności i zdobywał cenne doświadczenie. Pierwszym klubem był Joker Piła, w którym spędził sezon 2005/2006. Po roku przeniósł się do AZS-u Olsztyn, z którym zdobył pierwszy w swojej karierze brązowy medal mistrzostw Polski. Nie miał jednak zbyt wielu szans na grę w podstawowym składzie, więc opuścił PlusLigę i związał się z pierwszoligowym KS Poznań. Jego dobra gra na zapleczu ekstraklasy sprawiła, że po sezonie 2007/2008 opuścił Polskę i podpisał roczny kontrakt z izraelskim Hapoelem Kirjat Atta. Tu również pokazał się jako świetnie wyszkolony siatkarz i w 2009 roku otrzymał od trenera Andrzeja Kowala powołanie do kadry B reprezentacji Polski.
To była trampolina do dalszej kariery Michała Kubiaka. Był wyróżniającym się zawodnikiem podczas Memoriału im. Huberta Jerzego Wagnera i szybko otrzymał propozycję gry w jednej z najlepszych lig świata – trafił do włoskiego Pallavolo Padwa. W tym klubie, tak jak w poprzednich, spędził rok i wrócił do PlusLigi – do AZS Politechniki Warszawskiej (2010/2011) i po sezonie przeniósł się do Jastrzębskiego Węgla, z którym związał się trzy lata i odniósł pierwsze sukcesy jako podstawowy zawodnik zespołu. Dwukrotnie zdobył brązowy medal mistrzostw Polski (2013, 2014), dwa razy zagrał w finale Pucharu Polski (2012, 2014).
Jego talent dostrzegli trenerzy reprezentacji Polski, którzy powoływali go już nie do kadry B, ale do pierwszej drużyny. W 2011 roku zdobył brązowy medal Ligii Narodów, brąz mistrzostw Europy oraz srebrny medal Pucharu Świata. To wtedy w trakcie meczu Polska-Serbia popisał się niesamowitą obroną. W czwartym secie przy stanie 23:23 wybronił piłkę, wskakując na sędziowski stolik. Polacy tę akcję przegrali, ale Michał Kubiak pokazał, że drzemie w nim ogromna siła. Libero reprezentacji Krzysztof Ignaczak skomentował tę akcję słowami: Poszedł jak dzik w żołędzie.
Rok później z reprezentacją Polski sięgnął po historyczny złoty medal Ligi Narodów, ale z igrzysk olimpijskich z Londynu biało-czerwoni wracali pokonani - zajęli piąte miejsce, po porażce w ćwierćfinale z Rosją 0:3.
Na mistrzostwach świata zorganizowanych w Polsce w 2014 roku pełnił rolę zmiennika, ale gdy wchodził na boisko zawsze poprawiał jakość przyjęcia, a jego sprytne ataki były dla przeciwnika nie do odczytania. Kiedy w trakcie meczu z Iranem kontuzji doznał Michał Winiarski, to właśnie Michał Kubiak pociągnął drużynę do zwycięstwa. Grał w pierwszym składzie do powrotu kapitana do zdrowia i zawsze dawał z siebie wszystko. – Trener powierzył mi taką rolę, a nie inną, tak jak każdemu zawodnikowi w naszej drużynie. Mnie przypadła taka. Ja starałem się z niej wywiązywać najlepiej, jak potrafiłem. Mam nadzieję, że nie zawiodłem, a chyba nie zawiodłem, bo to, co wisi na mojej szyi, jest wykładnikiem tego, że chyba wszyscy nie zawiedliśmy – mówił po zdobyciu złotego medal mistrzostw świata. Po tym turnieju karierę zakończył Michał Winiarski i rolę pierwszego przyjmującego oraz kapitana drużyny biało-czerwonych przejął Michał Kubiak.
W 2015 roku najważniejszym celem reprezentacji Polski było wywalczenie na Pucharze Świata biletu na igrzyska olimpijskie do Rio de Janeiro. Polacy polecieli na ten turniej w najsilniejszym składzie. Jeden przegrany mecz sprawił, że Polska zdobyła brązowy medal i nie otrzymała kwalifikacji olimpijskiej. – Nie tak miało wyglądać. Mieliśmy otworzyć szampana i wspólnie go wypić. Jestem pewny, że zespół stać na wywalczenie olimpijskiej kwalifikacji – mówił na konferencji po przylocie z turnieju z Japonii.
Bilet do Rio de Janeiro biało-czerwoni zdobyli na początku stycznia 2016 roku na turnieju w Berlinie, jednak samych igrzysk Michał Kubiak nie wspomina miło. Po raz kolejny bowiem biało-czerwoni na najważniejszym turnieju czterolecia odpadli w ćwierćfinale (przegrali z USA 0:3).
Wielki sukces reprezentacja Polski i jej kapitan odnieśli w 2018 roku. Na mistrzostwach świata zorganizowanych w Bułgarii i Włoszech biało-czerwoni obronili tytuł i drugi raz z rzędu, a trzeci w historii zdobyli złoto. – Teraz wiem, co cztery lata temu czuł Michał Winiarski. Jesteśmy po raz kolejny mistrzami świata. Cieszymy się ogromnie! Igrzyska Olimpijskie cały czas mam w głowie. Dla mnie to cel nadrzędny, któremu jestem w stanie poświęcić naprawdę dużo. Na pewno niewiele ludzi w nas wierzyło, że będziemy tu, gdzie jesteśmy. Po prostu dobrą grą i pewnością siebie wygraliśmy te mistrzostwa świata. Zawsze powtarzałem, że w tej drużynie jest potencjał. Sekretem tej grupy była jedność i wspólny cel, który sobie wyznaczyliśmy – mówił po zakończeniu turnieju.
Od sześciu lat Michał Kubiak nie występuje w PlusLidze. Jego świetna gra sprawiła, że po mistrzostwach świata w 2014 roku z Jastrzębskiego Węgla przeniósł się na dwa lata do Turcji do Halkbanku Ankara, z którym zdobył mistrzostwo kraju, superpuchar i Puchar Turcji. Wobec niestabilnej sytuacji w Turcji oraz zagrożenia terrorystycznego, rozwiązał kontrakt z klubem i w 2016 roku przeniósł się do japońskiego Panasonic Panthers, z którym święcił kolejne sukcesy w swojej karierze: mistrzostwo i wicemistrzostwo kraju, Puchar Cesarza, czy srebrny medal klubowych mistrzostw Azji. Po zakończeniu sezonu 2017/2018 w Japonii został wypożyczony do Beijing Volleyball, z którym zdobył mistrzostwo Chin. Kiedy wydawało się, że po sezonie 2019/2020 wróci do Europy, Michał Kubiak zdecydował się przedłużyć kontrakt z Panasonic Panthers na kolejne dwa lata.
Michał Kubiak
ur. 23.02.1988 roku w Wałczu
Kluby:
2005-2006 Joker Piła
2006-2007 AZS Olsztyn
2007-2008 KS Poznań
2008-2009 Hapoel Kirjat Atta (Izrael)
2009-2010 Pallavolo Padwa (Włochy)
2010-2011 AZS Politechnika Warszawska
2011-2014 Jastrzębski Węgiel
2014-1025 Halkbank Ankara (Turcja)
Od 2016 Panasonic Panters (Japonia)
2018-2018 Beijing Volleyball (Chiny, wypożyczenie)
Sukcesy w klubie:
Brązowy medal mistrzostw Polski: 2007, 2013, 2014
Srebrny medal klubowych mistrzostw świata: 2011
Brązowy medal Ligi Mistrzów: 2014
Mistrzostwo Turcji: 2016
Srebrny medal mistrzostw Turcji: 2015
Superpuchar Turcji: 2014, 2015
Puchar Turcji: 2015
Mistrzostwo Japonii: 2018,2019
Srebrny medal mistrzostw Japonii: 2020
Srebrny medal klubowych mistrzostw Azji: 2019
Puchar Cesarza: 2017
Puchar Kurowashiki: 2018
Mistrzostwo Chin: 2018
Sukcesy w reprezentacji:
Mistrzostwo świata: 2014, 2018
Brązowy medal mistrzostw Europy: 2011, 2019
Srebrny medal Pucharu Świata: 2011, 2019
Brązowy medal Pucharu Świata: 2015
Złoty medal Ligi Światowej: 2012
Brązowy medal Ligi Światowej: 2011
Brązowy medal Ligi Narodów: 2019