Plebiscyt na środkowego 20-lecia PlusLigi: Łukasz Kadziewicz
– Ponadprzeciętna inteligencja, smykałka siatkarska, po prostu duży talent – tak o Łukaszu Kadziewiczu mówi Stanisław Gościniak, który w 2004 roku zabrał młodego środkowego na igrzyska w Atenach.
Kariera tego zawodnika potoczyła się bardzo szybko. Siatkarski trening rozpoczął w wieku dwunastu lat. Jego pierwszym trenerem był Ryszard Kuciak. Jest wychowankiem AZS-u Olsztyn. Do kadry narodowej został powołany gdy miał 21 lat. Na początku XXI wieku był uważany za jednego z najzdolniejszych, obok Michała Bąkiewicza i Arkadiusza Gołasia, siatkarzy młodego pokolenia. Razem z wymienionymi zawodnikami debiutował w reprezentacji prowadzonej przez Ryszarda Boska w meczu z Łotwą.
W 2004 roku zagrał w igrzyskach olimpijskich w Atenach. Do stolicy Grecji Łukasz Kadziewicz pojechał w zastępstwie Damiana Dacewicza. Kontuzja kolana tego drugiego okazała się poważniejsza niż przypuszczano. – Damian był konsultacjach lekarskich – mówił były trener reprezentacji Stanisław Gościniak. – Stan jego kolana był taki, że trzeba było podjąć taką decyzję. Zresztą sam zawodnik też tak uważał. Jednak w kadrze Kadziewicz nie znalazł się "na piękne oczy." Obserwowałem rozgrywki ligowe. Konsultowałem z trenerami drużyn naszej ekstraklasy. Wielu zwracało uwagę na zdolnego gracza z Olsztyna.
Olsztyński szkoleniowiec Maciej Tyborowski podkreślał, że "najsilniejszą bronią Kadziewicza jest blok, ale musi popracować nad atakiem. Ten drugi element ma jednostronny." W Atenach biało-czerwoni awansowali do ćwierćfinału i jak mówi Stanisław Gościniak "jego podopieczny nie sprawił zawodu, choć nie miał zbyt wielu okazji do zaprezentowania swoich umiejętności."
Dobra gra Łukasza Kadziewicza w PlusLidze oraz reprezentacji została dostrzeżona przez szkoleniowców z innych lig. Na początku sezonu 2004/05 przeszedł do rosyjskiego zespołu Gazprom Surgut.
– W Olsztynie czułem się fantastycznie, zarabiałem bardzo dobre pieniądze, ale uznaliśmy wspólnie z żoną, że propozycja z Rosji jest na tyle interesująca, a tamtejsza ekstraklasa na tyle mocna, że warto spróbować – tak przed laty mówił o przyczynach swoich przenosin do Rosji. Grał w jednym klubie z Robertem Pryglem, który w rosyjskiej Superlidze wyrobił dobrą markę polskim zawodnikom.
Łukasz Kadziewicz po raz drugi zagrał w igrzyskach olimpijskich. W 2008 roku Raul Lozano zabrał go do Pekinu, gdzie Polska również zakończyła swoje występy na ćwierćfinale. Tym razem strefa medalowa była o krok. Biało-czerwoni decydujący mecz o awansie do czwórki przegrali z Włochami 2:3. W sumie w reprezentacji w latach 2001-2009 rozegrał 178 meczów.
Swoją sportową karierę podsumował w wywiadzie dla "Przeglądu Sportowego". – Ja nigdy nie byłem wybitny, nie miałem motoryki Wlazłego, wszechstronności Winiarskiego czy zadziorności Igły. Byłem środkowym średniej klasy europejskiej, który miał trzy, może cztery dobre sezony. Wtedy bez problemów mogłem wybrać sobie klub w Rosji i we Włoszech. Pewnie, że mogłem osiągnąć więcej. Kiedy jednak po erze Raula Lozano reprezentację Polski objął Daniel Castellani, zniknąłem z kadry. To był pierwszy gość, który powiedział mi uczciwie w twarz, że nie podoba mu się moje podejście do wykonywanego zawodu i nie potrzebuje takich zawodników w drużynie. Raul akceptował moje niedoskonałości, Daniel nie chciał tego zrobić – powiedział Kadziewicz.
Karierę sportową zakończył w 2015 roku i z powodzeniem rozpoczął nowy etap swojej zawodowej działalności. Został komentatorem oraz ekspertem Polsatu i dobrze radzi w nowej roli. Również w 2015 wraz z Pawłem Siezieniewskim i Maciejem Dobrowolskim założył Akademię Siatkówki. W 2017 roku, nakładem Wydawnictwa Ringier Axel Springer Polska, ukazała się autobiografia Kadziewicza pt. Kadziu. Siatkówka & Rock’n’Roll. Był uczestnikiem czwartej edycji programu rozrywkowego Polsatu Taniec z gwiazdami, w którym zajął drugie miejsce w finale.
Łukasz Kadziewicz
ur. 20.9. 1980 roku w Dobrym Mieście
Kluby
1996–1999 UKS Chemik Olsztyn
1999–2000 MKS Felgex Dobre Miasto
2000–2004 AZS Olsztyn
2004–2005 Gazprom Surgut (Rosja)
2005–2007 Jastrzębski Węgiel
2007–2008 Sparkling Mediolan (Włochy)
2008–2009 Trefl Gdańsk
2009–2010 Lokomotiw Biełgorod (Rosja)
2010–2011 Gazprom Surgut (Rosja)
2011-2011 Al Arabi Ad-Dauha (Katar)
2011–2012 AZS Olsztyn
2012-2012 Casa Modena (Włochy)
2012–2013 Szachcior Soligorsk (Białoruś)
2013–2015 Cuprum Lubin
Sukcesy w klubie:
Wicemistrzostwo Polski: 2004, 2006, 2007
Wicemistrzostwo Rosji: 2010
Wicemistrzostwo Białorusi: 2013
Sukcesy w reprezentacji:
Wicemistrzostwo świata: 2006
Ćwierćfinał igrzysk olimpijskich: 2004, 2008
Czwarte miejsca w Lidze Światowej: 2005, 2007
Nagrody indywidualne:
Najlepszy polski środkowy: 2005, 2006, 2007, 2008